دریک جلسه ای بودیم با تنی چند از دوستان از جمله جناب آقای مندس مجیدی عزیز. ایشون داشتند درمورد چگونگی حل مشکلات پیچیده اجتماعی-اقتصادی صحبت می کردند که یک جا یک نقل قول قشنگی از کسی که اسمشون خاطرم نیست کردند:
"همیشه برای مسائل پیچیده، یک راه حل سخت ولی درست و یک راه حل ساده ولی اشتباه وجود داره . معمولا نخبه ها راه حل سخت رو انتخاب می کنند و پخمه ها راه حل ساده وعموماً همین میشه که چون راه حل های ساده، زودبازده هم بنظر می رسند، همیشه پخمگان محبوب هستند و نخبگان مهجور و اون مسئله پیچیده هم هم چنان موجود."
این سوال پیش اومد که آیا نخبه گان واقعی برای ایجاد علاقه و تعهد به راه حل پیچیده درست، نباید و یا نمی تونند اندکی روش های پخمه پسند به راه حل نخبه پسندشون به عنوان چاشنی اضافه کنند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر